Ranking the stars

Je vraagt je wel eens af waar je het allemaal voor doet, als je de hele dag op je kamertje aan je nieuwe roman hebt zitten werken. In ieder geval niet voor het geld, realiseerde ik me maar weer eens na het zien van een aflevering van ‘Ranking the stars’.
Voor de mensen die dit BNN programma niet kennen: tien bekende Nederlandse mannen (van Ruud de Wild tot Xander de Buisonje tot Beau van Erven Dorens) beantwoorden ‘leuke’, ‘persoonlijke’ vragen, zoals ‘Wie stinkt er het meest?’ of ‘Wie gaat er het vaakst vreemd?’ en maken een ranglijst waarop ze elkaar een plaats toebedelen.
Vanavond was een vraag: ‘Wie verdient er het meest?’
Filemon Wesselink werd door de meesten op de laatste plaats gezet en inderdaad hij bleek ‘maar’ 7.000 euro per maand te verdienen. Daar moest iedereen wel heel meewarig om lachen. Daarna liepen de bedragen snel op, met als grootstverdiener D.J. Ruud de Wild die meer dan 8 ton per jaar verdient. Mijn vriendin en ik zaten te stuiteren voor de televisie, maar de heren leken het allemaal volstrekt normaal te vinden. Het werd nog even spannend toen Jan Smit het niet pikte en meldde dat hij in de ‘Quote Junior top 500’ wel degelijk boven Ruud de Wild stond. Ik geloof dat hij het serieus meende.
De enige die een zinnige opmerking maakte was bovengenoemde Filemon die zei dat zijn vriendin in de zorg werkt en maar 1300 euro per maand verdient, dus dat hij heel blij was met zijn salaris. Maar die opmerking werd door niemand opgepikt, want dat zou het allemaal veel te gecompliceerd maken. Terwijl hij daarmee natuurlijk wel de kern van het probleem raakt: waarom moet iemand die plaatjes draait 784.000 euro per jaar meer verdienen dan iemand die zieken verpleegt? Goed, het kan nog erger: ik geloof dat de topman van Unilever vorig jaar bijna 10 miljoen verdiende (dat is dus 640 keer zoveel als een verpleegster), maar het blijft ranzig.
Temeer daar de heren vlak daarvoor de vraag: ‘Wie geeft er het meest aan goede doelen?’ hadden behandeld. Nou, het bleek dat ze allemaal het hart op de juiste plaats hadden zitten: de een gaf altijd als er een collectant aan de deur kwam en de ander was ambassadeur voor het Beatrixfonds, de volgende had een vriendin die altijd geld overmaakte als er een acceptgiro binnenkwam, weer een ander gaf een zwerver altijd vijf euro.
Dat niemand het raar vond om drie minuten later te lopen brallen over de tonnen die iedereen verdient bewijst maar weer dat proleten de halve wereld hebben.
Ik zou er bijna SP van gaan stemmen.