6/01/2016

Discriminatie

Eergisteren werd rapper Typhoon aangehouden omdat de politie de grootte van zijn auto in combinatie met zijn zwarte huidskleur verdacht vond. Die auto moest wel gestolen zijn of met crimineel geld afgerekend.
Even los van de het discriminerende karakter van de aanhouding vind ik het minstens zo verontrustend dat een agent oprecht denkt dat criminelen in een Mitsubishi Outlander PHEV rijden. Als er één auto burgerlijk, saai en vooral lelijk is, is het de Mitsubishi Outlander wel, daar wil geen crimineel dood in gevonden worden.
De reacties logen er niet om: massaal vielen politici over elkaar heen om er schande van te spreken. En natuurlijk, het klopt niet.
Maar ik wil er toch graag een kanttekening bij maken.
Wat er namelijk nu gebeurt is dat iedereen wijst naar de politie. Die deugt niet, die discrimineert, die bestaat uit blanke, racistische mannetjes.
Ik vind dat te makkelijk.
Laat ik voorop stellen dat ik begrijp dat het ontzettend vervelend is om als gekleurde man of vrouw zomaar aangehouden te worden op basis van je uiterlijk; ik begrijp dat je daar kwaad van wordt en strijdbaar.
Maar ik begrijp eerlijk gezegd die agent ook wel. Als in een bepaalde wijk de criminaliteit onder allochtone jongeren twee of drie keer zo hoog is als bij autochtone, vind ik het niet zo verwonderlijk dat je eerder een gekleurde jongen in een dure auto aanhoudt, dan een blanke.
Wat zich hier wreekt is het verschil tussen theorie en praktijk.
Natuurlijk zou het beter zijn als de politie iedereen exact gelijk tegemoet treedt, maar dat is een onmogelijke opgave.
Vooroordelen zijn er altijd bij iedereen.
Om mezelf als voorbeeld te nemen: als ik ’s avonds laat in een donker steegje een groepje jongeren tegenkom maak ik meteen een inschatting of ik dat bedreigend vind of niet. Daarbij spelen ontzettend veel factoren een rol. Bijvoorbeeld, schreeuwen ze of zijn ze rustig. Zijn het alleen mannen of zijn het mannen en vrouwen. Hebben ze capuchons over hun hoofd. Hebben ze bierflesjes in hun hand. Spreken ze met een accent, en welk accent dan, spreken ze Nederlands of niet.
Allemaal factoren, gebaseerd op allemaal vooroordelen, die bepalen: loop ik door of draai ik om.
Om nog een voorbeeld te geven: een hard pratende, Duitse toerist met overgewicht benader ik ook anders dan een iel, Japannertje met een fototoestel.
Vooroordelen, discriminatie, het hoort bij mensen, overigens ook bij mensen die zelf gediscrimineerd worden.
Je maakt mij niet wijs dat Sylvana Simons, of Quinsy Gario geen vooroordelen hebben. Bijvoorbeeld tegen blanke, hoog opgeleide mannen die vinden dat Zwarte Piet zwart moet blijven.
Je maakt mij niet wijs dat er geen Turken zijn die Armenen discrimineren. Je maakt mij niet wijs dat er geen Marokanen uit Casablanca zijn die Marokanen uit het Rif gebergte discrimineren.
Daarom vind ik de enorme verontwaardiging over de aanhouding van Typhoon enigszins selectief en hypocriet.
Ik vrees dat discriminatie hoort bij mensen zoals ziektebacterien op onze huid.

We moeten er alles aan doen om het tegen te gaan, maar het is ook een fact of life.