Pers

De journalist van de regionale krant begon het interview zo:
‘Jij komt uit een kakmilieu, he?’
Enigszins overrompeld mompelde ik: ‘Nou ja, ehm’.
‘Jawel’, ging hij door, ‘jij was echt zo’n kakker uit Vught. Hoe heette die buurt waar jij woonde ook al weer?’
‘Wat bedoel je?’ probeerde ik.
‘Die buurt waar jij woonde, hoe heette die?’
Ik wist het wel, maar zei het niet.
‘Wat was het nou ook al weer?’ bleef hij aanhouden.
‘Het villapark’, zei ik uiteindelijk maar om er vanaf te zijn.
‘Ja, haha’ lachte hij, ‘het villapark. Die naam alleen al. Tsjonge.’
De afgelopen week had ik een heel aantal interviews vanwege de release van onze vijfde CD ‘Stilte Opname’. Ik doe graag interviews al lijkt een interview soms meer op een invuloefening van de journalist.
Het begon vorig weekend bij ‘Radio Noord Holland’ en ‘Spijkers met koppen’. Fijne programma’s waar zinnige vragen worden gesteld door interviewers die de CD ook daadwerkelijk beluisterd hadden.
Afgelopen woensdag volgde de officiele presentatie, waarbij nogal wat pers aanwezig was. Alberto, Birgit, de band en ik, deden een mini concert in de centrale hal van het AMC waar op de achtste verdieping het Emma kinderziekenhuis gevestigd is. Peter Faber bood het eerste exemplaar aan en de directeur hield een praatje.
Ik moet zeggen dat ik nogal verbaasd was toen ik hoorde dat er uberhaupt pers zou komen – ik had nog nooit een journalist bij een CD of boekpresentatie langs gehad -, maar toen we het podium betraden zag ik dat er inderdaad een hele batterij fotografen en een paar televisiecamera’s stonden. Ze waren onder andere van de ‘Weekend’, de ‘Story’, ‘SBS shownieuws’ en ‘AT 5’ en ze waren – zo bleek al snel - voor Birgit gekomen. Dat maakte ik althans op uit het feit dat er voortdurend foto’s van haar gemaakt werden, ook als ze helemaal niet zong en op de rand van het podium naar mij zat te luisteren. Ik vond dat overigens geen probleem, want elke aandacht voor dit project -waarvan de opbrengst naar het Emma kinderziekenhuis gaat- is goed.
Na afloop werden we geinterviewd door SBS shownieuws.
‘Waarom heb je voor Birgit gekozen?’, vroeg de verslaggeefster aan mij. Ik legde uit dat ik haar had gezien in een musical en erg onder de indruk van haar zangkwaliteiten was. Ik wilde net vertellen dat ik zo prettig met haar had samengwerkt toen de verslaggeefster zich om draaide en aan Birgit vroeg: ‘Was het voor jou niet zwaar om die liedjes te zingen nu je zelf zwanger bent?’
Goeie vraag, vond ik, maar het bleek alleen maar een bruggetje te zijn naar het onderwerp waarvoor ze eigenlijk gekomen was: de zwangerschap van Birgit. ‘Is de babykamer al ingericht’, wilde ze weten en ‘kan je nog lopen op die hakken?’ en:‘Ben je veel misselijk?’ en ‘Weet je al of het jongetje of een meisje wordt?’
Zo ging het vijf minuten door waarna ze ons hartelijk dankte voor het interview. Die avond zag ik dat de showflits als titel had: ‘Birgit Schuurman presenteert haar nieuwe CD’.
AT 5 deed het beter, behalve dat Frank Awick mijn naam uitsprak als ‘Umbgroeff’, maar hij is de enige niet.
Donderdag had ik een leuk interview met het Parool en twee radio-interviews, waarbij een journalist mij ’s avonds laat thuis bezocht en het steeds had over mijn CD met kinderliedjes. ‘Maar het zijn helemaal geen kinderliedjes’, zei ik tussen twee blokken interview door als er een nummer werd gedraaid. ‘Oh’, zei hij, ‘geeft niet’, om het nummer vervolgens af te kondigen met: ‘Van de CD met kinderliedjes van Arthur Umbgrove’.
Ben benieuwd wat er deze week in de Weekend staat.