Onvrede is relatief: het gaat niet om de vraag wat je hebt,
maar om de vraag of het minder is dan je buurman.
Onvrede kropt zich op en komt op een onverwacht moment tot
uitbarsting.
Onvrede komt te paard en gaat te voet.
Onvrede vindt verschillende wegen: de ene leidt via
terrorisme, de ander via verkiezingen.
Onvrede is aanstekelijk
Onvrede wordt onderschat; we dachten dat het niet zo’n vaart
zou lopen met die Brexit, met Trump. We denken dat het wel mee zal vallen met
Wilders en LePen.
Onvrede wordt o.a. gevoed door:
Bonussen van bankiers;
Salarissen van CEO’s die dertig keer zo
hoog zijn als dat van een gewone werknemer;
Het stoicijns blijven doorgaan met het
‘Europese project’, terwijl de Nederlandse en Franse bevolking ‘nee’ zeiden bij
het referendum over de Europese grondwet;
Henk Krol die maar blijft zeggen dat ouderen
gepakt worden;
Onvrede wordt erger van verontwaardiging.
Onvrede wordt erger van stemverklaringen van Madonna, Lady
Gaga en Bruce Springsteen.
Onvrede wordt erger van persiflages in Saterday Night Life
en The Daily show.
Onvrede kent altijd twee partijen: wij en zij.
Alles wat je doet om onvrede te beperken is olie op het
vuur, want jij bent zij. Jij bent de vijand.
Onvrede heeft zijn eigen wetten: bijvoorbeeld dat je over
alles boos mag zijn, dat je alles tegen iedereen mag zeggen, dat zeggen wat je
denkt goed is omdat het eerlijk is.
Onvrede is de meest egoïstische aller emoties
Onvrede is een klein kind dat in de hoek staat te mokken. Je
zou moeten zeggen: ga naar je kamer en kom pas terug als je weer normaal kan
doen. Maar je stuurt een volwassene niet naar zijn kamer.
Als je onvrede serieus neemt, geef je het meer aandacht dan
het verdient.
Misbruik van onvrede staat aan de basis van elke revolutie.
Trump is een arts die tegen iemand met buikpijn zegt: u bent
heel erg ziek, maar ik kan u genezen.
Onvrede is een gevoel. En aangezien we gevoel hebben
verheven tot norm kan je praten wat je wil.
Onvrede: er is geen kruid tegen gewassen.