Vandaag word Theresa May de nieuwe premier van Engeland. Zij
moet het land uit de EU lijden.
Of zij de juiste persoon op de juiste plek is moet nog blijken,
wat wel duidelijk is , is dat de Europese Unie niet de juiste persoon op de
juiste plek heeft.
En dat is verontrustend. Want juist in lastige tijden heb je
iemand nodig die inspireert, iemand met visie, iemand die zegt wat jij voelt
maar wat je niet onder woorden kan brengen.
Een soort Barack Obama dus eigenlijk.
De afgelopen tijd viel het me weer op hoe goed hij is, hoe
genuanceerd en hoe scherp.
Als voorbeeld wil ik een fragment laten horen van een lezing
op een universiteit waarin hij het heeft over populisme:
Geluidsfragment
It’s not cool to not
know what you’re talking about. It’s not keeping it reel, it’s not telling it
at it is. It’s not challenging political corectness. That’s just not knowing
what you’re talking about.
Het is niet cool om niet te weten waar je het over hebt. De
spijker op z’n kop.
Ter vergelijking laat ik nu een fragment horen van de ‘president’
van Europa: Jean Claude Juncker, drie weken eerder:
Geluidsfragment
We expect the United
Kingdom to formulate its proposals in this respect and the agreement which can
be concluded with the UK as a third country will have to reflect the interests
of both sides and be balanced in terms of rights and in terms of obligations.
Het is misschien flauw om een fragment te nemen waarin
Juncker stottert, maar het viel me op dat hij dat heel vaak doet. Waar het mij
vooral om gaat is dat er niets inspirerends van hem uitgaat. Zijn taal is
ambtelijk, zijn toon vlak, ik moet drie keer luisteren voor ik begrijp wat hij
bedoelt. En dat op een sleutelmoment in de geschiedenis van Europa, de dag na
de Brexit. Dat op het moment dat we juist zo’n enorme behoeft hebben aan een
inspirerende leider.
Gisteren kreeg ik een inval.
Obama zit vanaf november zonder baan. Waarom vragen we hem
niet om de Europese unie de komende jaren te leiden? Als een soort interim
manager. En ik meen dat heel serieus. Hij is het enige antwoord op het
groeiende populisme, hij is de enige die alle kwaliteiten in huis heeft die we
nu nodig hebben.
In het bedrijfsleven is het heel gewoon om topmannen weg te
kopen bij de concurent, ongeacht uit welk land ze komen. In het voetbal gaan
trainers van de ene naar de andere continent, eigenlijk wordt er overal om ons
heen geschoven met topmensen. Alleen staatshoofden doen het nog niet.
Laten we de globalisering naar een hoger plan tillen; laten
we gaan voor kwaliteit, laten we over onze eigen schaduw heen stappen.
Obama is nog jong, hij heeft ervaring, hij is inspirerender
dan alle Europese premiers bij elkaar, hij is tranfervrij. En hij hoeft zijn
slogan nauwelijks aan te passen. Van Yes,
we can, naar Yes, EU can. Met EU.
Obama is de enige die Europa kan redden. Laten we daar niet
te moeilijk over doen: zeventig jaar geleden werden we ook door Amerikanen
gered.