Eergisteren werd rapper Typhoon aangehouden omdat de politie
de grootte van zijn auto in combinatie met zijn zwarte huidskleur verdacht
vond. Die auto moest wel gestolen zijn of met crimineel geld afgerekend.
Even los van de het discriminerende karakter van de
aanhouding vind ik het minstens zo verontrustend dat een agent oprecht denkt
dat criminelen in een Mitsubishi Outlander PHEV rijden. Als er één auto
burgerlijk, saai en vooral lelijk is, is het de Mitsubishi Outlander wel, daar wil
geen crimineel dood in gevonden worden.
De reacties logen er niet om: massaal vielen politici over
elkaar heen om er schande van te spreken. En natuurlijk, het klopt niet.
Maar ik wil er toch graag een kanttekening bij maken.
Wat er namelijk nu gebeurt is dat iedereen wijst naar de
politie. Die deugt niet, die discrimineert, die bestaat uit blanke, racistische
mannetjes.
Ik vind dat te makkelijk.
Laat ik voorop stellen dat ik begrijp dat het ontzettend
vervelend is om als gekleurde man of vrouw zomaar aangehouden te worden op
basis van je uiterlijk; ik begrijp dat je daar kwaad van wordt en strijdbaar.
Maar ik begrijp eerlijk gezegd die agent ook wel. Als in een
bepaalde wijk de criminaliteit onder allochtone jongeren twee of drie keer zo
hoog is als bij autochtone, vind ik het niet zo verwonderlijk dat je eerder een
gekleurde jongen in een dure auto aanhoudt, dan een blanke.
Wat zich hier wreekt is het verschil tussen theorie en
praktijk.
Natuurlijk zou het beter zijn als de politie iedereen exact
gelijk tegemoet treedt, maar dat is een onmogelijke opgave.
Vooroordelen zijn er altijd bij iedereen.
Om mezelf als voorbeeld te nemen: als ik ’s avonds laat in
een donker steegje een groepje jongeren tegenkom maak ik meteen een inschatting
of ik dat bedreigend vind of niet. Daarbij spelen ontzettend veel factoren een
rol. Bijvoorbeeld, schreeuwen ze of zijn ze rustig. Zijn het alleen mannen of zijn
het mannen en vrouwen. Hebben ze capuchons over hun hoofd. Hebben ze bierflesjes
in hun hand. Spreken ze met een accent, en welk accent dan, spreken ze
Nederlands of niet.
Allemaal factoren, gebaseerd op allemaal vooroordelen, die
bepalen: loop ik door of draai ik om.
Om nog een voorbeeld te geven: een hard pratende, Duitse
toerist met overgewicht benader ik ook anders dan een iel, Japannertje met een
fototoestel.
Vooroordelen, discriminatie, het hoort bij mensen, overigens
ook bij mensen die zelf gediscrimineerd worden.
Je maakt mij niet wijs dat Sylvana Simons, of Quinsy Gario
geen vooroordelen hebben. Bijvoorbeeld tegen blanke, hoog opgeleide mannen die
vinden dat Zwarte Piet zwart moet blijven.
Je maakt mij niet wijs dat er geen Turken zijn die Armenen
discrimineren. Je maakt mij niet wijs dat er geen Marokanen uit Casablanca zijn
die Marokanen uit het Rif gebergte discrimineren.
Daarom vind ik de enorme verontwaardiging over de aanhouding
van Typhoon enigszins selectief en hypocriet.
Ik vrees dat discriminatie hoort bij mensen zoals
ziektebacterien op onze huid.
We moeten er alles aan doen om het tegen te gaan, maar het
is ook een fact of life.