Er kwam een vrouw de biowinkel binnen. Ze had een lange rok aan met gekleurde strepen en ze leek een beetje op Wieteke van Dort.
‘Ik zoek zongedroogde tomaten’, zei ze tegen de eigenaar, ‘maar ze moeten absoluut zonder pesticiden zijn.’
De man liep naar een schap voor in de winkel toe en pakte een potje.
‘Deze’, zei hij.
‘Is het echt zonder pesticiden?’, vroeg de vrouw.
‘Ja hoor, helemaal’, antwoordde hij.
De vrouw keek nog eens in het schap, haalde er een ander potje uit en bekeek de etiketten.
‘De bijen gaan er ook dood van’, zei ze terwijl ze zich omdraaide en het potje dat de eigenaar haar had gegeven op de toonbank zette.
‘Dat is niet helemaal zeker’, zei de man.
‘Jawel’, zei ze, ‘mijn vriendin heeft er net op de Franse radio een hele uitzending over gehoord en daar zeiden ze dat het door de pesticiden komt.’
‘Ja maar dat is toch niet helemaal zeker, hoor.’
‘Nou’, zei de vrouw, ‘er was deze week een uitzending over op de Franse radio, dus...’
‘Ja maar ik ken een imker hier in het dorp...’, zei de eigenaar.
‘Ja, die ken ik ook...’, zei de vrouw.
‘...en zijn bijen sterven ook uit, terwijl er hier in de duinen geen pesticiden worden gebruikt.’
De vrouw trok haar schouders en haar wenkbrauwen tegelijk op en zei: ‘Het was op de Franse radio, deze week nog, een hele uitzending.’
Daarna draaide ze zich weer om en keek in het schap waar de sappen stonden.
Ik legde mijn afbakbrood op de toonbank.
‘Ze weten het niet’, zei eigenaar tegen mij, ‘ze begrijpen er niks van.’
‘Misschien zijn ze suicidaal’, probeerde ik.
‘Tja’, zei de eigenaar terwijl hij zijn voorhoofd fronste, ‘ze weten het niet’.
‘Het was een grapje’, zei ik.
De vrouw zette een fles op de toonbank.
‘Zitten hier echt geen pesticiden in?’, vroeg ze.
De eigenaar hield z’n hoofd scheef en zei: ‘Dit is een biologische winkel mevrouw, er zitten nergens pesticiden in.’
‘Jawel hoor’, zei de dame, ‘ik zag daar laatst een programma over op televisie: er worden heel vaak producten als biologisch verkocht zonder dat ze het zijn.’
De man zuchtte en zei: ‘Hier niet.’
Hij pakte de fles en het potje en sloeg de bedragen aan op zijn kassa.
‘Ik zal eens navragen welke uitzending dat was’, ging de vrouw verder terwijl ze haar portemonnee pakte, ‘ze zijn er absoluut zeker van dat het door die pesticiden komt.’
Het was even stil, de vrouw betaalde en de eigenaar stopte het geld in de lade.
‘Ze weten het niet’, zei de eigenaar, ‘wisten ze het maar.’