Ik moest gisteravond tijdens de marathon uitzending over Johan Cruyff die zestig wordt, denken aan Ties Kruize: mijn Cruyff.
Mijn gedachten dwaalden overigens niet alleen af omdat het een onzinnige avond vol pathetiek was (Tom Egberts: ‘We zeiden het al in de vooraankondiging; we hebben vanavond beelden die u nog nooit gezien hebt. [vage zwart wit beelden met een digitaal rondje rond een voetballer; kennelijk Cruyff]. Dit zijn de eerste beelden van Cruyff als voetballer bij Ajax! Kijk, hij wil de bal hebben. Je hoort hem nu wat zeggen... luister goed naar wat hij zegt [‘Hee Piet, ik sta vrij’]..... Dit zijn de eerste beelden van een voetballende Johan Cruyff bij Ajax!!!
We kijken nog een keer. Kijk goed naar de eerste beelden van Cruyff bij Ajax. Luister.... [‘Hee Piet, ik sta vrij’]. De eerste woorden op band van Cruyff!! Fantastische beelden. Het zat er toen al in. We kijken nog een keer ..... Luister....”), maar ook omdat Ties Kruize in alles een groter sporter was dan Cruyff. Hij won als hockyer acht keer de landstitel met HCKZ, won tweemaal de Europa Cup 1; werd met het Nederlands elftal Europees en wereldkampioen en won de Champions Trophy tweemaal. Kruize was gevreesd om zijn strafcorners die hij over het algemeen snoeihard in de bovenhoek joeg. Hij was een imposante verschijning: groot, gespierd, vorsende blik in de ogen, met een ongekende snelheid voor zo’n stevig lichaam.
Ik herinner me dat hij een keer meedeed aan ‘Sterrenslag’; een programma waarin topsporters uit alle takken van sport tegen elkaar streden: hij won het glansrijk van alle duurbetaalde voetballers, wielrenners en tennissers.
Ik googelde op zijn naam en zag tot mijn schrik dat hij tegenwoordig makelaar in assurantien en pensioenadviseur is. “Kruize B.V. geniet het vertrouwen van zo’n enige duizenden clienten”, staat er op de website.
De meeste mythes blijken na verloop van tijd toch niet zo groots als wij dachten. Ruud Gullit lijkt in niets meer op die politiek correcte voetballer die zijn prijs opdroeg aan Mandela; Van Basten blijkt niet zo succesvol als hij was toen hij nog voetbalde; Ties Kruize heeft het over “zo’n enige duizenden clienten”.
Eigenlijk moet een mythe zich terug trekken op een eiland en zich niet meer laten zien. Of hij moet consekwent blijven in het in stand houden van de mythe
Dat moet ik Cruyff nageven; hij blijft een mirakel: of hij nou voetballer is, coach of commentator.
Het is dat mediagenieke dat hem zo groot maakt, niet het feit dat hij zo goed kon voetballen. Overigens viel me op dat er een aantal mooie acties van hem meerdere keren herhaald werden gedurende de avond. Misschien was hij wel niet zo heel goed, schoot er even voor mijn hoofd.
In ieder geval niet zo goed als Ties Kruize was. Ties wordt over vier jaar vijftig. Ben benieuwd of Tom Egberts er melding van gaat maken.