Laatst naar ‘An unconvenient truth’ van, of eigenlijk over, Al Gore geweest.
Voor de mensen die het ontgaan is: een documentairemaker volgt oud-presidentskandidaat Al Gore op zijn jarenlange reis langs universiteiten en congreszalen om mensen ervan te overtuigen dat we aan de vooravond staan van een catastrofale klimaatverandering.
Alhoewel ik het geweldig vind dat iemand als Gore zich inzet voor een beter milieu, maakte de film op mij geen indruk. Sterker nog, ik kreeg allengs een steeds moeilijker te onderdrukken afkeer van Gore. Waarom? Omdat de documentaire zo ontzettend eendimensionaal en Amerikaans was.
Je werd als toeschouwer werkelijk om de oren geslagen met grafieken vol alarmerende stijgende lijnen, parabolen en afwijkende bogen. Talloze kaarten met dreigende pijlen in de Oceaan en wereldkaarten met landen die langzaam onder water liepen, kreeg ik te zien. Een schier eindeloze reeks tabellen met steeds groter wordende getallen wezen allemaal in een richting: de aarde warmt op en het is onze schuld.
Ik denk dat ie gelijk heeft -ik maak me ook grote zorgen- maar als je de boodschap er anderhalf uur lang inwrijft word ik vanzelf recalcitrant. Als je in anderhalf uur niet een tegenstander aan het woord laat, begin ik je vanzelf te wantrouwen. Als je een film lang heil en verdoemenis predikt krijg ik vanzelf kriebel.
Waarom wordt er niet uitgelegd dat de aarde in zijn vierenhalf miljard jarig bestaan onder invloed van de stand tot de zon en onder invloed van de verschuivende continenten voortdurend opwarmt en afkoelt? Waarom vertelt Gore niet dat altijd ijstijden zijn en periodes waarin het water a.g.v. opwarming 40 meter hoger staat (de kustlijn heeft ooit bij Bonn gelopen, maar ook bij Schotland)? Waarom hoor ik niet dat de waarde van Co2 in de lucht voor 85% wordt veroorzaakt door de natuur zelf (vooral door vulkaanuitbarstingen, veelal op de zeebodem, maar bijvoorbeeld ook door het rotten van bomen) en maar voor 15 % door toedoen van de mens? Waarom legt hij niet uit dat geologen aan de ijslagen op Antarctica kunnen zien dat er al eerder hele korte periodes van grote opwarming zijn geweest, ook voordat er uberhaupt mensen bestonden?
Kortom, waarom is er in deze film geen ruimte voor twijfel?
Geologen, klimatologen en biologen zullen allemaal toegeven dat ze feitelijk nog maar een fractie begrijpen van wat zich afspeelt binnen en boven de aarde. Of zoals de voormalig directeur van het KNMI in een interview zei: “We begrijpen nog geen 10 % van het klimaat.”
Natuurlijk, daar staat een overweldigende berg aan alarmerende cijfers en smeltende ijskappen tegenover, maar waarom worden feiten die ‘unconvenient’ zijn door Gore weggelaten?
Een jaar geleden opende de Volkskrant met twee satelietfoto’s van de Noordpool: een van enkele tientallen jaren geleden (ik weet niet meer precies van wanneer) en een van vorig jaar. Het verschil in grootte van de ijskap was schokkend. Pas enkele dagen erna bleek dat de oudste foto in de winter was genomen en de meer recente in de zomer.
Het is dat soort eenzijdige berichtgeving waar ik niet tegen kan. Alsof ik zelf niet in staat ben me grote zorgen te maken over hoe het verder moet.